Scheel oogbehandeling
Het is normaal dat de ogen van een pasgeboren baby tijdens de eerste paar maanden van zijn leven af en toe afdwalen of kruisen. Maar tegen de tijd dat een baby 4 tot 6 maanden oud is, worden de ogen meestal rechtgetrokken. Kinderen hebben de neiging hun ogen samen te knijpen wanneer ze scherpstellen op een voorwerp dichtbij of wanneer ze in de zon lopen, wat volkomen normaal is. Sommige volwassenen kunnen hun ogen naar de neus toe knijpen om een grappig gezicht te trekken. Het is volkomen normaal dat kinderen en volwassenen dit doen bewust hun ogen samenknijpen, maar als dit onbewust en bijna voortdurend gebeurt, kan het scheelzien zijn.
Ondanks de complicaties die aan scheelzien gepaard gaan, kan scheelzien bij Bynocs worden genezen met pijnloze en niet-intrusieve moderne therapieën. Bekijk onze Videogame-gebaseerde therapie voor behandeling van scheelzien bij volwassenen en kinderen.
Wat is scheelzien, oftewel scheelzien?
Scheelzien is een medische aandoening waarbij onze beide ogen niet in staat zijn zich uit te lijnen en tegelijkertijd te bewegen, ook wel scheelzien genoemd. In de meeste gevallen mist slechts één van de ogen beweging en focus in verschillende mate. Deze aandoening kan echter beide ogen aantasten en vereist een professional behandeling van scheelzien om de symptomen zoals dubbelzien, wazig zien, vermoeide ogen, enz. te verbeteren.
Onze ogen en oogleden worden synchroon bewogen door de extraoculaire spieren die verbonden zijn met de hersenen. Deze spieren reageren op de neurale signalen van de hersenen om beide ogen op een object te richten. Maar wanneer een genetische aandoening of een externe factor dit neurale systeem beschadigt, verhindert het dat de extraoculaire spieren de oogbewegingen controleren, wat leidt tot een verkeerde uitlijning van de oogbollen. Uiteindelijk kan het ene oog zich op een object kunnen concentreren, terwijl het andere oog naar binnen, naar buiten, naar boven of naar beneden kan draaien.
Wist u dat scheelzien kan leiden tot amblyopie?
Een scheel oog zorgt ervoor dat de hersenen het gebruik van het zwakke oog verminderen en het gebruik van het gezondere oog vergroten. Als het minder vaak gebruikte oog tijdens het ouder worden niet wordt behandeld, gaat het verder afwijken van het gezonde oog en kan het lui worden. Bij een lui oog of amblyopie negeren de hersenen de signalen die afkomstig zijn van het zwakke oog, waardoor zichtproblemen ontstaan, zoals dubbelzien, slechte dieptewaarneming of, in dit geval, scheel kijken. Deze verkeerde uitlijning kan permanent zijn of kan af en toe optreden.
Kom in actie voordat het te laat is!
Hoe worden scheelzien geclassificeerd?
De classificatie van scheelzien wordt doorgaans bepaald door de oorzaken van het scheelzien. Elke oorzaak resulteert in een specifiek type.
Doorgaans resulteren de “constante oorzaken van scheel kijken” in een scheelzien waarbij het oog permanent afwijkend lijkt, en de “oorzaken van periodiek scheel kijken” resulteren in een scheelzien waarbij het oog sporadisch afwijkt en van tijd tot tijd loenst. Om het recht voor te schrijven scheel oogbehandeling bij kinderen en volwassenenkan een oogarts een scheelzien anders definiëren op basis van de volgende factoren.
- Als één oog naar binnen afwijkt richting de neus, is het Esotropia.
- Als het oog de neiging heeft naar buiten af te wijken, wordt dit Exotropia genoemd.
- Hypertropie is wanneer het oog naar boven begint af te wijken.
- Hypotropie daarentegen is wanneer het oog naar beneden afwijkt.
Sommige scheelzien kunnen anders optreden als u knippert:
- Een manifeste scheelzien ontstaat wanneer de ogen open zijn.
- Een latente scheelzien ontstaat wanneer de ogen gesloten zijn.
Scheelclassificaties gebaseerd op de beweging van het aangedane oog:
- Gelijktijdig scheelzien is wanneer het getroffen oog in dezelfde afwijkende hoek blijft met het andere oog wanneer het in welke richting dan ook kijkt. Dit is een minder ernstige fase van scheelzien.
- Er is sprake van niet-comitant scheelzien wanneer de hoek van het scheelzien tussen de twee ogen verschillend is bij het kijken in verschillende richtingen. Het is de meest ernstige fase van scheelzien.
Scheelzien kan ook worden geclassificeerd op basis van de mate van oogsluiting:
- Een presbyopische scheelzien heeft een matige of significante mate van oogsluiting
- Een bijziende scheelzien heeft een milde of kleine mate van oogsluiting
Sommige oogzorgprofessionals kunnen ervoor kiezen om scheelzien te classificeren op basis van de fysieke conditie van de ogen:
- Wanneer vloeistoffen zich rond het aangetaste oog ophopen en zwelling en vervorming veroorzaken, wordt dit beschouwd als een infiltratieve scheelzien.
- Wanneer het ene oog hoger lijkt te zijn dan het andere, wordt dit beschouwd als een supranucleaire scheelzien
Er is sprake van ‘pseudoscheel’ wanneer een grote opening tussen de ogen of een platte neusbrug een verkeerde uitlijning van de ogen veroorzaakt, waardoor ze er loensend uitzien.
Veelvoorkomende oorzaken van schele ogen
De meeste gevallen van scheelzien zijn het gevolg van een afwijking in de neuromusculaire controle van de ogen. Deze afwijking kan worden veroorzaakt door verschillende aangeboren, erfelijke en verworven aandoeningen. De oorzaken kunnen variëren bij volwassenen en kinderen, zoals hieronder besproken
Scheelzien kan al bij de geboorte aanwezig zijn, maar kan zich ook in de eerste zes maanden na de geboorte ontwikkelen. Kinderziekten kunnen leiden tot scheelziende ogen, zoals virale koorts, mazelen, meningitis, enz. Neurologische ontwikkelingsziekten zoals het syndroom van Down of hersenverlamming kunnen ook scheelzien veroorzaken.
Erfelijke factoren spelen een grote rol bij het ontstaan van scheelzien na de geboorte. Omdat het een neuromusculaire aandoening is, kan deze zich gemakkelijk ontwikkelen naarmate de baby zich in de baarmoeder vormt. In feite is de incidentie van scheelzien bij premature pasgeborenen is bijna 30% tot 40%. Dergelijke oorzaken voor scheelzien kunnen zijn:
- Slechte uitlijning van de ogen in de baarmoeder
- Congenitaal zwakke extraoculaire spieren
- Een hoofd- of oogtrauma oplopen tijdens de geboorte
- Oogmisvormingen tijdens of na de geboorte
Het hebben van aangeboren refractieafwijkingen, zoals bijziendheid (bijziendheid), hypermetropie (verziendheid) of astigmatisme, kan bij kinderen ook scheelzien veroorzaken als ze niet worden behandeld.
Het scheelzien bij volwassenen wordt meestal veroorzaakt door secundaire factoren zoals trauma, hersenletsel, overmatige schermtijd, enz. Het is gebleken dat het bij volwassenen na een bepaalde leeftijd ontstaat.
Een hoofdletsel of zenuwletsel waarbij de extraoculaire spieren betrokken zijn, leidt vaak tot scheelzien dat verdwijnt nadat het letsel is behandeld.
U kunt last krijgen van scheelzien na een ernstige ziekte zoals glaucoom of een beroerte. Andere ziekten die in verband zijn gebracht met scheelzien bij volwassenen zijn onder meer:
- Hydrocephalus, een ziekte die vochtophoping in de hersenen veroorzaakt
- Ziekte van Graves (overproductie van schildklierhormoon)
- Diabetes
- Hersentumoren
- Myastenia Gravis
Scheelzien kan ook het gevolg zijn van een brekingsfout zoals verziendheid of bijziendheid.
Wat is het type van uw scheelzien?
Vaak voorkomende scheeloogsymptomen
Scheelzien komt meestal voor bij zuigelingen en jonge kinderen, meestal tegen de tijd dat een kind 3 jaar oud is.
Het plotseling verschijnen van scheelzien, vooral bij dubbelzien, bij een ouder kind of volwassene kan duiden op een ernstiger neurologische aandoening die mogelijk aanvullende zorg vereist, samen met een passende behandeling met scheelzien.
Scheelsymptomen bij kinderen
- Ogen die bij de geboorte zichtbaar verkeerd uitgelijnd zijn
- Voortdurend hun hoofd bewegen wanneer ze naar een object of persoon kijken
- Eén oog gesloten houden of bedekken
- Dubbel zicht
- Vermoeidheid van de ogen
- Trekkend gevoel rond de ogen
- Verlies van dieptewaarneming
- Moeilijkheden met lezen
Hoe kan de scheelzien worden gediagnosticeerd?
Doorgaans zijn kinderoogartsen meer geschikt voor het diagnosticeren van scheelzien bij kinderen. De meeste oogzorgprofessionals gebruiken orthoptische tests voor dergelijke evaluaties bij volwassenen en kinderen. Maar een typisch diagnoseproces omvat de volgende procedures.
Fysiek onderzoek
Elke oogarts vraagt eerst om een gedetailleerde medische geschiedenis van de oogaandoeningen in het gezin en de medicijnen die het kind van de ouders gebruikt. Oogbewegingen worden fysiek gevolgd door de oogspecialist om te controleren op schele ogen of abnormale blik.
Gezichtsscherptetest
Gezichtsscherptetransplantaten en -grafieken worden gebruikt om het scherpstelvermogen van de ogen en het verschil in scherpstelvermogen in beide ogen te controleren. Meestal gaat het om het lezen van letters in afnemende grootte van een oogkaart of soortgelijke kijktests.
Een oogspecialist kan ook refractietests aanbevelen om optische problemen te diagnosticeren die het scheelzien kunnen veroorzaken. Brekingstests omvatten het gebruik van een reeks corrigerende lenzen om het verschil in sterkte en uitlijning te meten. De Hirschberg-test is een andere hoornvliesreflextest waarbij de arts controleert of de lichtstralen goed door beide hoornvliezen worden gebroken.
Scheelziende ogen kunnen worden beoordeeld met een orthoptische test. De orthoptische test heeft tot doel de ernst en het type scheel oog vast te stellen, te beoordelen hoe goed het kind of de volwassene kan zien en te testen op binoculair zicht. Het kan ook uitlijnings- en focustests omvatten na verwijding (verwijding) van de pupillen om de gezondheid van interne oogstructuren te bepalen.
Scheel oogbehandeling bij kinderen
De juiste behandelingsopties voor scheelzien zijn afhankelijk van de ernst van het scheelzien en andere factoren zoals leeftijd, geslacht en ooggezondheid. Als het onbehandeld blijft, kan het scheelzien bij kinderen in de loop van de tijd verergeren, wat kan resulteren in amblyopie, permanente visuele beperking of zelfs blindheid.
Elk kind heeft een geïndividualiseerd behandelplan nodig, gebaseerd op zijn symptomen en medische geschiedenis. Oogartsen kunnen beginnen met het voorschrijven van een combinatie van de volgende behandelingen:
Corrigerende brillen worden voorgeschreven om brekingsfouten zoals hypermetropie en bijziendheid, die scheelzien veroorzaken, te behandelen. De mate van scheel- en kijkvermogen moet worden onderzocht en veranderd naarmate het kind ouder wordt.
Ooglapje is een traditionele behandelmethode voor scheelzien, waarbij het gezonde oog van het kind elke dag voor een vaste duur wordt bedekt. Dit dwingt de hersenen om het toegeknepen oog te gebruiken en de visuele prestaties ervan te verbeteren. Maar de duur kan langer zijn, afhankelijk van de bereidheid van het kind om de pleister stipt te dragen.
Oogoefeningen zijn leuke activiteiten voor kinderen om hun visuele focus en uitlijning te verbeteren. De meest voorkomende oefeningen die door pediatrische oogspecialisten worden voorgesteld, zijn onder meer potlood-push-ups, Brock String en Barrel Cards.
Wanneer de niet-invasieve methoden niet effectief blijken, stellen oogartsen voor om de extraoculaire spieren operatief te veranderen om de uitlijning en beweging van het toegeknepen oog te verbeteren. Het wordt meestal aanbevolen voor kinderen jonger dan 12 jaar.
Scheel oogbehandeling bij volwassenen
Terwijl de ogen bij volwassenen volledig ontwikkeld zijn, kunnen scheelzien bij volwassenen worden behandeld met de hieronder genoemde niet-chirurgische en chirurgische methoden:
Oogspecialisten kunnen gepersonaliseerde oogoefeningen voorstellen om milde tot matige scheelzien tot op zekere hoogte te verbeteren bij volwassenen die moeite hebben met lezen of een wazig zicht ervaren na korte perioden van geconcentreerd werk.
Dit zijn gespecialiseerde brillen die zijn ontworpen met prismalenzen die lichtstralen onder specifieke hoeken breken voordat ze het hoornvlies binnendringen. Ze helpen dubbelzien te verminderen en stellen volwassenen in staat routinematige activiteiten uit te voeren, zoals autorijden, lezen, sporten, enz.
Soms is een operatie de enige keuze om het oog bij volwassenen recht te trekken. Scheeloogchirurgie heeft tot doel de extraoculaire spieren los te maken, aan te spannen of te verplaatsen om de uitlijning van het oog te verbeteren. Een revisieoperatie kan nodig zijn om een resterende scheelzien te corrigeren dat niet reageert op het dragen van een bril.
Hoe Bynocs visietherapiesoftware helpt
Visietherapiesoftware zijn wetenschappelijk ontworpen digitale programma's die tot doel hebben de oogcoördinatie te verbeteren. Deze worden aangeboden als games die beide ogen afzonderlijk stimuleren om hun functionaliteit te verbeteren, wat kan helpen de meeste symptomen bij scheelzien te verminderen.
Bynocs AmblyGo-software is bijvoorbeeld een eenvoudig en aantrekkelijk oogbehandelingsprogramma dat is ontworpen om luie ogen te behandelen, die vaak worden veroorzaakt door scheelzien. De eerste evaluatie kan worden uitgevoerd bij elke oogkliniek die bij Bynocs is aangesloten, en de behandelingsopstelling kan worden gebruikt in een oogkliniek of in het comfort van uw huis met een stabiele internetverbinding. Dergelijke software voor visietherapie helpt in minder dan zes weken ongeveer 90% van de visuele symptomen, waaronder die van scheelziende ogen, te verbeteren!
Visietherapiesoftware is de meest effectieve methode om de meeste problemen met een visuele beperking te behandelen. U kunt de nieuwste Bynocs softwarebehandeling voor visietherapie krijgen bij onze partneroogklinieken over de hele wereld.
English
Español
Deutsch
العربية
Italiano
Català
Français
हिन्दी
Slovenščina
ქართული
Lietuvių kalba
Bosanski
Română
Hrvatski
Svenska
Dansk
Nederlands
Norsk bokmål